جامعه مذهبی ما در برابر تهاجم روز افزون و ریشه برانداز و نیرومند فرهنگ غربی چه سرنوشتی خواهد داشت؟
جامعه ما دارای روحی سنتی و ارزشهای موروثی و ایمان تلقینی و ناخوداگاه است و فرهنگ غربی با روح نو آفرین و ارزشهای عقلی و کفر علمی و خودآگاهی مادی و واقعیت گرایی زندگی و بینش پست لذت جویانه بورژوایی وعصیان علیه تمام قیود بازدارنده اخلاقی و اعتقادی و فلسفه اصالت زندگی و اصالت مصرف و قدرت و حرکت و پیشرفت مادی.
مذهب موجود بصورت قالب های ذهنی متحجری در آمده است که تنها وراثت خانوادگی و سنت اجتماعی و تلقینات محیطی محافظ آن است و کانون علمی و فکری اش که مغز آن به شمار می آید از جوشش و زایش پیشینش افتاده است و اسلامی که بیداری و حرکت و نوآوری مستمر عقلی و علمی بود و پیشاپیش زمان می رفت و از حوادث پیشی می گرفت و آن ها را در پی خویش می کشاند اکنون در میان توده پیروانش مجموعه ناهمساز و بی جهتی از یک مقدار مقدسات عاطفی و معتقدات ذهنی شده است. در عین حال از افق های دور و ناشناخته حریفی تازه نفس و هوشیار و نیرومند و سلطه جو و عالمگیر بر او تاخته است که هم با علم تکنیک فلسفه ادبیات و هنر و قدرت عظیم اقتصادی و تجربه ها و موفقیت های تاریخی بسیار در طرد و نفی قدرت مذهب مجهز است و هم دستش در دست نیرومند استعمار غربی است که با اسلام کینه ی دیرینه دارد و می کوشد تا برای باز شدن راه ورود به اسقرارش در جامعه های اسلامی آن را از سر راه خویش بردارد.
اسلام در طول حیات تاریخی اش نشان داده است که استعداد بیدار کردن و حرکت بخشیدن به جامعه خواب رفته و راکد و عزت و قدرت دادن به ملت های خو کرده به ضعف و زبونی را داراست و نیز جز یک احساس دینی و ایمان قلبی و اعتقادی یک فرهنگ غنی و ریشه دار و زاینده است و بزرگترین مانع اجرای طرح استعمار فرهنگی است.
علاوه بر این استعمار فرهنگی و استبداد روحانی در تزلزل های پایگاههای اجتماعی مذهب و علل و شرایطی که مسیر حرکت زمان را از کنار مذهب دور می سازند نقش موثری دارند و باعث می شوند که طبقه تحصیل کرده ما و محیط روشنفکری ما و نسل جدید ما از مذهب دور می شوند و بویژه از اسلام و با حساسیت بیشتری از تشیع بیگانه می شوند و حتی با عقده و نفرت و خصومت از آن فرار می کنند تا به کجا برسند و ناخودآگاه به چه دامی فرو افتند؟
من به عنوان کسی که مسئول طبقه خودش است آمده ام که بگویم
همه چیز از دست رفته است
و همه چیز از دست می رود
به چه چیز مشغولید؟
«علی شریعتی»
سلام
استفاده بردیم... بسیار بسیار...
می بینم که در قدم های ابتدایی وبلاگ هستید! تبریک می گم!
متن قابل تاملی بود...
لینک کردم...
التماس دعا!
به نام او
"همه چیز از دست رفته است؛ همه چیز از دست می رود! به چه چیزمشغولید؟!!!"
واقعا!!! جواب سوال آخر دکتر شریعتی رو من می دم: به پر کردن اطلاعات خانوار و سیر کردن اهل و عیال!!!:(
سلام ووقت بخیر . ما را که انشاءالله می شناسید و به جا می اورید ؟ اره ؟
از طریق کامنتی که توی وبلاگ سکوت گذاشته بودید رسیدیم اینجا . به به می بینیم که خانه نو و مستقلاتی جدید برای خودتون برپا کرده اید . مبارک باشد . منتظر مطالب جدید و ناب شما هستیم
وقتی که این متن را میخواندم پیش خودم میگفتم چقدر قشنگ شرایط کنونی و امروزی جامعه ما را بررسی نموده و توصیف می کنه . اما هنگامی که به انتهای متن رسیدم تعجب کردم . واقعا دکتر چه دید و بینش باز و وسیعی داشته که چندین ده قبل شرایط امروزی را اینطور قشنگ توضیح و تشریح کرده.
و وقتی که دکتر در ان زمان بگوید که همه چیز از دست رفته دیگه ما در این زمان چی باید بگیم ؟
موفق باشید و سربلند
با ارزوی قبولی طاعات و عباداتتون و التماس دعا
میزبان هر روز شما باحافظ :سهیل
عمو اومدن اینجا از وب من ولی من هنوز نیومدم شرمنده .
سلام وعرض ادب
بر دوست عزیزمو آفتاب !!!
شرمنده یه کم گرفتار بودم نشد زودتر خدمت برسم
مبارک باشه خونه ی جدید امید که بتونیم در کنار هم انچه را که باید یاد بگیریم و یاداوری بشه برامون محقق بشه .
از دکتر چی میتونم بگم راستش ؟؟
شاید بشه گفت به اون قدرت درکش غبطه میخورم
هنوز هم میشه شریعتیهایی رو تو جامعه دید ولی حیف که ....
بگذریم
نه دوست عزیز من هنوز امسال میخوام شرکت کنم
انشالله شماهم موفق باشین
التماس دعا
شادباشین وعاشق حق
وخدای همیشه بهار نگهدارتون