از کجا؟!

زمستون شده. و همه جا سفید... پیاده روها خونه ها درختا... آدما ساکتن و ماشینا کند. و من این کندی و سکوت رو دوست دارم و برف هر چی سنگین تر و درشت تر بباره قشنگ تره. دلم می خواد آدم برفی بسازم درست هم قد خودم. دو تا دکمه ی بزرگ بذارم جای چشاش و با نخ کاموا یه لبخند بزرگ بکشم تو صورتش بعد شال گردنمو بندازم دور گردنش. هر سال آدم برفی درست می کنم اما هیچ وقت هم قد خودم نبود. خیلی چیزا هست که می خواستم انجام بدم علاقه دارم یاد بگیرم ادامه شون بدم... 

هر چی بیشتر می خونم بیشتر می فهمم نمی دونم. نمی دونم واقعا می خوام چیکار کنم... برای شغل. و چه درسی رو ادامه بدم؟ گاهی زیر درستی تصمیمایی که به سرعت گرفتم می مونم.   

باید بیشتر بشناسم

خودم رو

_ 

ندونستن خیلی بده یه حس بد. که به استقبال یه چیز مبهمی می ری که تجربه ش رو هم نداری و نمی دونی چی می شه و اگه ندونی شاید کاری کنی که بی بازگشت باشه و من نمی خوام به راه بی بازگشت برم.

 

خیلی چیزا هست که نمی دونم. که باید یاد بگیرم. کتابای زیادی هست که باید بخونم...